Вход в систему

Что такое OpenID?

Последние комментарии

Новое на форуме

подробнее

Последние записи в блогах

подробнее

Впечатления

Koveshnikov про Nic Saint: Purrfectly Dogged. Purrfectly Dead. Purrfect Saint (Детектив)

...

Рейтинг: 0 ( 0 за, 0 против).
pva2408 про Зайцев: Стратегия одиночки. Книга шестая (Героическое фэнтези)

Добавлены две новые главы

Рейтинг: +1 ( 1 за, 0 против).
medicus про Русич: Стервятники пустоты (Боевая фантастика)

Открываю книгу.

cit: "Мягкие шелковистые волосы щекочут лицо. Сквозь вязкую дрему пробивается ласковый голос:
— Сыночек пора вставать!"

На втором же предложении автор, наверное, решил, что запятую можно спиздить и продать.

Рейтинг: +2 ( 2 за, 0 против).
vovih1 про Багдерина: "Фантастика 2024-76". Компиляция. Книги 1-26 (Боевая фантастика)

Спасибо автору по приведению в читабельный вид авторских текстов

Рейтинг: +3 ( 3 за, 0 против).
medicus про Маш: Охота на Князя Тьмы (Детективная фантастика)

cit anno: "студентка факультета судебной экспертизы"


Хорошая аннотация, экономит время. С четырёх слов понятно, что автор не знает, о чём пишет, примерно нихрена.

Рейтинг: +1 ( 1 за, 0 против).

Гліна. Камень. Жалеза. [Алесь Разанаў] (fb2) читать постранично

- Гліна. Камень. Жалеза. (и.с. Бібліятэчка Беларускага літаратурнага аб’яднання Белавежа) 118 Кб скачать: (fb2) - (исправленную)  читать: (полностью) - (постранично) - Алесь Разанаў

 [Настройки текста]  [Cбросить фильтры]

Гліна


1
Ніцма ляжыш
I ў глыбокім сненні
Хаваеш сваю душу.
Загавару з табою —
Адкажаш,
Але не пачуеш.
Рукою цябе крану —
Запомніш,
Але не ўбачыш.
Ты ў самым пачатку часу,
Дзе Бог
Разрознівае-разасабляе
Свае раўнаісныя іпастасі —
Жыццё і Смерць.
2
Няма ні набытку,
Ні страты.
Насенне чакае
Сваёй пары —
Замкнёнае ў сховішчах сэнсу.
I не спяшаецца прыгажосць
Сабрацца
У келіху кветкі.
Магчымасць шукае сябе,
Даючы
Гліне
Свае найменні.
3
Чакае,
Што з ёю нешта адбудзецца,
Але не ведае —
Што.
Хоча,
Каб тое,
Чаго чакае яна,
Адбылося,
Але не можа даўмецца,
Адкуль яно можа ўзяцца,
Калі няма яго ў ёй
Цяпер.
Што ні трапляецца ёй,
Адпускаецца неахвотна.
Растворана ў ёй
Магічная сіла,
У ёй
Прадугадваецца жанчына.
4
Усе пакідаюць у ёй
Свой след —
Нібы пазначаюць месца,
Куды вярнуцца.
Але не вяртаюцца.
Гліна:
Адзіная спадарожніца,
Для якой
Ніхто не бывае мінулы.
5
Не хоча,
Каб яе бачылі
I разумелі,
Але сама хоча бачыць
I разумець.
Яшчэ ўсё магчыма —
Яшчэ
Сіла не варагуе з сілай
I не смуткуе па смерці.
Яшчэ
Слова само сябе чуе,
А вобраз —
Бачыць.
Размова пра н е ш т а,
Што доўжыцца з веку ў век,
Але не можа ні скончыцца,
Ні пачацца.
6
З радовішча сну
Абуджаецца,
Каб нарэшце
Прачнуцца нечым
Альбо сабой.
Вада забірае,
Агонь збірае,
I думка знаходзіць у ёй
Сваё падабенства.
Цяпер сцеражыся,
Каб не памерці
Раптам.
7
Захоўваешся ў цяні
Усіх рэчаў
I ўсiх iстот
I ў сабе
Захоўваеш сэнс,
Iм яшчэ не вядомы.
Каб насампраўдзе
Прысутнiчаць кожны раз тут,
Даецца,
Быццам сляпому доказ,
Сама сабе
Ў рэчах і ў постацях
Рэчаіснасць.
А гліна
Усё пераконвае ўсіх,
Што можна
Бачыць не гэтак,
Што можа
Усё быць інакш.
8
Нешта сабралася
I разышлося,
Але засталося ў памяці
Разам.
Нібыта і ёсць яна
I нібыта
Яе няма.
З іншага часу
I з іншай прасторы:
Калі да яе набліжаешся —
Адступае,
Калі адступаешся ад яе —
Трымае.
Памяць,
Якая нікому ўжо не належыць,
Але якой належаць
Усе.
9
Паволi альбо раптоўна
Мы адхiляемся
Ад задумаў,
Якiя хацелi
Спраўдзіцца намі,
Калі не чуем,
Ці адгукаецца наваколле.
А самае простае,
На што не звярталася ўвагі,
Спраўджваецца цяпер
I застаецца заўсёды.
Блукае,
Шукаючы павадыра,
У гліне навобмацак
Сонца.
10
Упісаная ў прастору,
Абжытую ўсімі,
I ўсім свая,
Усталёўваешся ў адлегласць,
Якой немагчыма парушыць,
Каб апынуцца
З далёкім побач,
А з блізкім яшчэ бліжэй.
Безліч нераспазнаных
Сузор’яў
Спластоўваецца ў табе
I раствараецца мноства
Млечных Шляхоў
Невядомых.
Ціхмяна ляжыш,
Утуліўшыся ў глыбіню,
Галактыка
Iншага вымярэння.