Соль і перац [Уладзімір Рыгоравіч Правасуд] (fb2) читать постранично, страница - 14


 [Настройки текста]  [Cбросить фильтры]

працаваць,
А любіць толькі спажываць.
Напэўна, трэба здаравяку
Заўжды падносіць кукіш з макам.

Дамавіты
Мікіта жах быў дамавіты —
Не выйдзе з дому наш Мікіта
Ні да сяброў, ні прагуляцца,
І нават не хадзіў... на працу.

Дапрэміраваўся
Хоць планы не выконваў зроду,
А атрымоўваў прэміі заўсёды,
Бо на прыпіскі быў ён зухаваты...
Цяпер не атрымоўвае й зарплаты.

Няўпэўненасць хвалько
Славутых мог пералічыць, дальбог.
Сказаць, што снедаў з тым, а з тым абедаў,
Адно сказаць дакладна ён не мог:
Яго самога хто з славутых ведаў?

Завочнік
У вочы ён — добразычлівец,
Гарохам сцелецца, няйначай.
За вочы ж — дык такі зласлівец,
Якіх даўно ўжо свег не бачыў.

Рэха
Так павялося ўжо спрадвеку
(Тут не адняць і не дадаць):
Каб нарадзілася дзесь рэха,
Спачатку трэба пагукаць.

Звычка хабарніка
Ён з гэтай самае пароды,
Што бачыць ва усім выгоду.
І за нязначную паслугу
Бярэ з усіх і нават з друга.

Заўсёды першы
Ён першы новага начальніка вітаў.
Быў на віду ў таго і меў спагаду.
Калі ж начальніка знялі з пасады,
Ён першы з ім вітацца перастаў.

Усё пад дуб
Дубовы стол. І крэсла з дуба.
Пад дуб падведзен кабінет.
І тут дубовым думкам люба
Сядзець і не глядзець на свет.

Пісьменнік-падарожнік
На сходзе, пленуме ці з'ездзе —
Хвалілі адным словам недзе
Не тое, што ён напісаў,
А як і дзе ён выступаў,
За тое, што ён многа ездзіў.

Раўнапраўныя
Гаворыць жонка гэтак мне спакойна:
— Мы здатны, як і вы, на справы слаўныя:
Не толькі на зямлі мы з вамі роўныя,
Цяпер і ў космасе мы раўнапраўныя.
Я выслухаў такое урачыста.
Другое мне прыйшлося не па густу:
Калі яна, напрыклад, бульбу чысціць,
Я ў гэты час, браткі, крышу капусту.