Здубавецьця [Рыгор Барадулін] (fb2) читать постранично, страница - 23


 [Настройки текста]  [Cбросить фильтры]

Танцавала
З цымбалістам,
Затыкала
П..ду лістам.

* * *

А шалёны, апантаны,
Памачыў канец ў сьмятану.

* * *

Ішоў я лесам, бачыў дзіва,
Салдат бульбачку варыў,
На х. ю кацёл навесіў,
З сракі дым трубой валіў.

* * *

Чаго, мілка, дробна скачаш,
Тады дала, цяпер плачаш,
Тады дала, што хацела,
Цяпер плачаш, што ня цэла.

* * *

Кацілася калясо
З клеці,
Лябіцеся харашо,
Дзеці.

* * *

— Мамулічка, у клець вядуць.
— Ня плач, дачушка, х… дадуць.
— Мамулічка, страшна.
— Ня плач, дачушка, затое смашна.

* * *

А Божа мой, жывацёнкі
Баляць,
А некаму за сісёнкі
Дзяржаць.
Судзі, Божа,
Да нядзелькі даждаць,
Будзіць каму
За сісёнкі дзяржаць.

* * *

Ой, у полі пад ляшчынай
Калыхала дзеўка сына,
Калыхала, праклінала:
— Лепі было мамку слухаць,
Нячым цяпер люльку трухаць.

* * *

Як учора дык і бусенькі,
А сягоньня нічагусенькі,
Як учора дык за ручку вядзець,
А сягоньня дык
ня хочаць глядзець.

* * *

Ня заманіш калачом,
Ня заманіш булкай,
А я цябе заманю
Кучаравай куркай.

* * *

А свату наш, свату,
Пусьці нас у хату.
Ужо мы замёрзьлі
У даўгой дарозі.
Сват у хату лезіць,
Аб вушак сраку чэшаць,
І ў печ паглядаіць,
Ці тлуста капуста,
Ці вялік кацёл кашы,
Ці пад'ядуць сваты нашы?

* * *

Хадзі, хадзі, ходка,
Сьперадзі бародка,
Паміж ног хахалок,
Ззадзі скавародка.

* * *

Скаку-скаку на пальчыках,
Села скулка на яйчыках,
Скаку-скаку на пяце,
Села скулка на п. дзе.

* * *

Возіра, возіра,
Ногі прымарозіла,
А як лёбары прыйшлі,
Ногі ўсталі дый пайшлі.

* * *

Выхадзіла паня Яня,
Танцавала танцы,
Цалавала паня Яня
Пану Яну ў яйцы.

* * *

Мая мілка захварэла,
Захацела малака,
Ня папала пад карову,
А папала пад быка.

* * *

Людзі жэнюцца, любуцца,
А мне ў невашта абуцца.
Хоць на дзеўцы і на печы
Босаму якраз дарэчы.

* * *

У балоце пад кустом
Цяцера нясецца.
Хаім Басю любець
Аж ярмолка трасецца.

* * *

— Ці ня ты мяне
Па пожаньцы качаў,
Ці ня ты мяне, малодзеньку,
Пачаў?
— А качалі цябе зайчыкі,
А пачалі цябе мальчыкі!

* * *

Мая мілка, як кабылка,
Толькі розьніца адна:
На кабылцы езьдзяць людзі,
А на мілцы толькі я.

* * *

Расхадзіліся суставы
Каля печы, каля лавы.
Самы большы сустаў
З тапарышча ўстаў.

* * *

А за песьні, за прыпеўкі
Палюбілі мяне дзеўкі,
А за ўдачу за маю
Абасцалі галаву.

* * *

Дзёр, дзёр мазурку,
Разагнаўся
Ды ў дзюрку.

* * *

Усе залёткі, як залёткі,
А мая, як рэзьгіны:
Усе гуляюць, усе скачуць,
А ў мае ўсё хрэсьбіны.

* * *

Баба сеяла, трусіла,
За п. ду блыха ўкусіла.
Баба думала, што клоп,
Па п. дзе далоньню хлоп!

* * *

Баба сеяла муку,
Сыпала ў кадушку,
Загадала мужыку
Палюбаць цялушку.

* * *