Прывід вясны [Алесь Аркуш] (fb2) читать постранично, страница - 8


 [Настройки текста]  [Cбросить фильтры]

Здаецца, патрэбная сьмеласьць,


А досыць адной веры.



На беразе вечнага часу,


Дзе робіцца друзам выгоды,


З апошняга хлеба запасу


Ты корміш птушку Свабоды.




СКОЛ

Таямніца за паверхняй.


Бачу неба, бачу дол.


Нахіляюся і сьмела


Я раблю вялікі скол.



Я ня буду слухаць шэпты.


Дождж цярусіць, лье ў падзол.


Не адмоўлюся ад мэты –


Расчытаць сьвяжуткі скол.



Як пра вецер сьведчаць птушкі,


Пра гульню – фінальны гол,


Мне адкрые таямніцу


Грубы нечаканы скол.

Падрыхтаванае на падставе: Аркуш Алесь, Прывід вясны: Вершы — Мінск: Логвінаў, 2003. — 64 с.

ISBN 985-6701-28-7


Гэта першая кніга Алеся Аркуша, якая выходзіць у Менскім выдавецтве. Доўгі час лідэр Таварыства Вольных Літаратараў выдаваў свае зборнікі альбо ў Полацку, альбо за мяжою. У "Прывідзе вясны" аўтар паставіў за мэту стварыць канцэптуальны зборнік – з агульным тэмбрам паэтычнага маўленьня, скразной тэмай, сюррэалістычным зьместам. Некаторыя з гэтых вершаў ужо сталі хрэстаматыйнымі, увайшлі ў розныя анталёгіі, калектыўныя зборнікі: "Катрынка", "Над пожняй плачуць правады...", "Сталёвая рыба", "З майго сэрца вырасьце аер...", "Нонканфармізм".